Pinksterweekend 2012, Kop van Overijssel

Zaterdagochtend om 7.00 uur haalt Adrian mij thuis op. We rijden naar de club, laden onze boten op en even na half acht zijn we op weg naar een van Nederlands mooiste kanogebieden: de Kop van Overijssel.

Als we rond 9.00 uur aankomen op boerderij camping De Slamme, net ten noorden van de Weerribben, zitten Steven en Jan Tjalling uitgebreid te ontbijten. We schuiven even aan voor een koffie met een paar dikke plakken krentewegge en daarna zet ik mijn tent op. Even later arriveert ook Corrie. Voor vandaag zijn we compleet. Met zijn vijven rijden we naar de startplaats, bijna 4 km verderop, aan Het Wijde, een langwerpig meertje dat deel uit maakt van de Linde.

Een weelderig begroeid recreatieterreintje met ruime parkeerplaats, een camper met man en hond en langs de oever een paar motorjachtjes. Verder stilte.

We stappen in en varen linksaf Het Wijde en de Linde af, richting de Driewegsluis. De zon schijnt, windje in de rug.

De Driewegsluis verbindt drie vaarwateren die in de vorm van een Y bij elkaar komen. Van oudsher hadden deze vaarten elk een verschillend waterpeil, maar  tegenwoordig zijn twee waterpeilen gelijkgetrokken en is
er nog maar 1 sluis werkzaam. Het is een belangrijk knooppunt voor de pleziervaart in de verbinding Overijssel - Friesland.
In het midden van de Y ligt een modern en opvallend groot horecacomplex (pleziervaart = omzet?). Wij voelen geen aandrang om uit te stappen en schutten met wat jachtjes mee in de sluis.

Twee km verder, bij de brug naar Spanga, is het overdragen naar de polder van de Rottige Meente. Van 'vaarwater' zijn we in 'kluunwater' beland; 200 'meter verder is het kort na elkaar twee keer overdragen en wat verderop nog eens. Ook de sfeer is anders, meer leeg en verlaten; alsof je ergens in het niets bent beland.
Een goed moment voor pauze in de zon.


Even verder komen we op de Scheene, een veenriviertje langs de westkant van de Rottige Meente, Het is een natuurgebied van uitgeveende petgaten en broekbossen. De Scheene waarlangs vroeger turf per praam werd afgevoerd, is de enige doorgaande route. We zien ooievaars, eerst een paar dan steeds meer; wel 50 of meer.
In het gebied is ooit een soort opvang of broedstation voor ooievaars geweest. Ze bevolken nog steeds de omgeving. Her en der zien we nesten op palen, soms zie je er jongen op zitten.

Op het laatste stuk van de Scheene zien we weer wat meer huizen. Vaak kleine veen- ofrietwerkershuisjes en mooi gerestaureerd. Het ziet er idyllisch uit, vooral met dit mooie weer. Maar in verhalen klinkt door dat die 'goede oude tijd' niet altijd zo prettig was. Het was er een arm en geïsoleerd gebied. Tot omstreeks 1950 leefden men er vooral van turfwinning, visserij, rietteelt, landbouw. Omdat de bodem erg nat was, leverde de landbouw niet veel op. Het was altijd hard en lang werken en in de dorpse verhoudingen van rang en stand moest je soms veel over je kant laten gaan.

Bij de sluis van de Scheene naar de Jonkers- of Helomavaart is het weer overdragen.  Een mooie pauzeplek. Aan de overkant ligt de watermolen de Rietvink en een tjalk. Een paneel schetst de geschiedenis van de sluis die een belangrijke rol speelde in de ontsluiting van de streek. Watermanagement, daar draaide alles om, al werd dat toen niet zo genoemd. De molen slaat per minuut nog steeds 40.000 liter water uit vertelt de vrouw van de molen ons. Het huis ernaast, waar ooit een café met de beeldende naam De laatste stuiver zat wordt nu door een man met moker en handkracht gesloopt. We vragen ons af wat er voor terug zal komen.

We leggen onze kano’s in de Helomavaart, groot, breed, vooral een vaarsnelweg en met zijn saaie rechte kanten een flink contrast met de Scheene. Maar brengt ons na 3,5 km wel weer bij de Driewegsluis. Ditmaal  kunnen we zonder schutten doorvaren de Linde op. Het laatste stuk terug over de Linde hebben we een stevige wind tegen en moeten we nog even ons best te doen. De wind is lekker, want we raken aardig zondoorstoofd.

Het handbediende kabelpontje, eigenlijk een vierkante stalen bak is door de plaatselijke jeugd in bezit genomen. Hij ligt midden in het water stil als een zwem- en zonneponton. Een paar meiden in bikini zijn giechelend en spetterend bezig elkaar eraf te gooien en er weer op te klimmen. Op de kant kijken een paar jongens onderuitgezakt vanaf een bank toe. Meestal is dit toch andersom.

Het Wijde geeft ons nog een laatste stukje ruimer water onder een nog ruimere hemel. Na ruim 20 km zijn we precies om 17.00 uur terug bij ons startpunt en we vinden het wel mooi zo. Het idee om voorbij de brug nog een stukje verder de Linde op te varen laten we zitten. Volgens beschrijvingen moet dat een mooi traject zijn; misschien iets voor een andere keer?

Op de camping hoeven we ons alleen nog maar druk te maken over eten (klaarmaken en opeten). Adrian blijft niet kamperen en vertrekt na het eten naar huis. Met een glas wijn zitten we tot laat in de avond buiten te kletsen,terwijl het donker wordt.

De volgende morgen arriveren Tjerk en Erik. We kiezen vandaag voor de Wieden en rijden naar een startplaats even buiten Sint Jansklooster, aan de oever van de Beulakkerwijde.

De zon schijnt, er is nauwelijks wind en het water van de Beulakker is bijna spiegelglad.
Een paar van ons waren hier vorig jaar ook e toen was dat wel anders. Het is een flinke watervlakte en met wat wind staat kan er dan een pittige golfslag staan.

We steken de Beulakker over naar het zuiden en varen de doorgang van Ronduite. Het is echt eerste Pinksterdag met zomers weer. Overal jachten en kleine open motorboten en ook huurkano’s; een drukte van belang! Maar gelukkig gaan de meeste linksaf de Belterwijde op. Wij gaan rechtsaf om via de Bovenwijde een rondje tegen de klok in te maken door de vele kleine vaarten en meertjes die dit gebied zo aantrekkelijk maken. Dat is puur genieten.

Omdat er in dit deel van de Wieden weinig uitstapplaatsen zijn, willen we gebruik maken van de rustplaats waar we nu op aanvaren. Maar dat blijkt vandaag voor meer mensen te gelden. We moeten onze pauzeplek delen met een paar families en stelletjes in huurkano’s.
Beetje krap, maar de sfeer is gemoedelijk, per slot van rekening vaart ieder op handkracht. Dat kan niet gezegd worden van de motorbootjes die ook regelmatig langskomen.Toch is dit een pracht gebied om te varen. Mooi begroeid en afwisselend door de kleine meertjes die je telkens tegenkomt.

Uiteindelijk komen we op de Schutsloterwijde op ruimer water. Bij Belt-Schutsloot komen we weer wat meer in de bewoonde wereld en maken een doorsteek naar de Belterwijde.

Het wordt tijd voor een pauze, maar waar? Jan Tjalling weet een strandje, vlakbij het viaduct naar de Beukersgracht. Daar aangekomen blijkt het strandje bomvol te liggen, niet alleen met mensen vanaf het water, je kunt er ook met de auto komen.

Wij zoeken ons heil iets verderop bij het enige min of meer redelijke alternatief: pal onder het viaduct. Het uitstappen vereist wat voorzichtigheid vanwege gemene metalen uitsteeksels, maar dan heb je ook wat.
We zitten dankbaar in de schaduw op het hellende stenen talud met achter ons enorme graffiti op het beton.

Als we de omgeving wat verder verkennen stuiten we bij het begin van het pad naar de het strandje op een ijskar. Met uitzicht op de drukke autoweg laten we ons het ijs goed smaken.

De terugtocht gaat over de Belterwijde weer naar Ronduite. Ondertussen is de wind gaan opsteken en die hebben we bijna recht op de zijkant. Het oversteken van de Beulakkerwijde wordt daardoor toch nog wat pittiger. Al met al een mooie afwisseling na de bijna windstille start vanochtend.

Ook het contrast van de kleine watertjes met afwisselende natuur en onze pauze onder het viaduct krijgen we vandaag als cadeau aangereikt.

Om 17.00 stappen we voldaan weer uit en kunnen we ons klaarmaken om naar huis te rijden. Wat wil je nog meer.

De Nacht van de Nacht: kanotocht door de Utrechtse Grachten en Singels

Voor het vierde jaar hield de Utrechtse Kanoclub (UKC) tijdens de NachtvandeNacht een kanotocht door de wateren van Utrecht. De sfeervol verlichte grachten zijn zeker een hoogtepunt op deze kanotocht. Vanaf het water beleef je die op een heel bijzondere manier.

Maar verrassend is ook het onverwacht brede water van de Zilveren Schaats met zijn statige huizen, waar je zo naar binnen kijkt en de groene randen van de begraafplaats Sint Barbara en van de Biltse Grift. De smalle Minstroom is een heel bijzondere ervaring: kronkelig, stil en verlaten, soms pikkedonkker en een beetje geheimzinnig. En dan vaar je ineens onder een brug door en langs de rustige Rembrantkade met zijn voor Utrecht zeldzame gevels in de stijl van de Amsterdamse school. Zelfs als je de stad Utrecht goed kent, zie je op deze kanotocht een beeld van de stad, zoals je normaal niet tegenkomt.

Tijdens de NachtvandeNacht (dit jaar op zaterdag 29 oktober) staat alles in het licht van het 'donker'. Zijn er nog plekken waar het min of meer donker is? Hoe kijken we naar het licht en vooral het donker? Kunnen we er van genieten en kunnen we er weer wat meer vertouwd mee worden dat niet overal alles verlicht is?

Voorlopig al even een impressie in de vorm van een serie nachtfoto's vanuit de kano. Later volgt misschien nog een verslag.

Over de foto's
De eerste serie (17) is genomen met de camera op de stand 'nachtopnamen'. Dat geeft een lange sluitertijd en foto's die bewogen zijn. Altijd onzeker wat dit oplevert, maar hier zijn het heel mooie sfeerfoto's geworden. De tweede serie (13) is genomen op de dagstand met flits. Objecten op de voorgrond springen er helder uit, en reflecterende vlakken zijn altijd overbelicht; de achtergrond blijft zwart.

Onderweg hadden we een regenbui. De foto's die ik toen genomen heb (dagstand met flits) zien er uit alsof er grote ijballen door de lucht vliegen. De flits reflecteert in de druppers die vlak voor de kamera vallen. Beetje raar gezicht, die heb ik er maar buiten gelaten. Jammer want er zaten wel mooie sfeerbeelden bij.

Kanoroutes rondom Utrecht

De regio rondom Utrecht heeft prachtige kanogebieden, die ook nog eens enorm gevarieerd zijn. Er zijn heel wat kanoroutes die goed bewegwijzerd zijn en voorzien van in- en uitstapplaatsen. In een straaal van zo'n 25 tot 30 km rondom Utrecht vinden we de volgende kanogebieden.

In het noorden hebben we de Vecht tot aan Muiden met zijn mooie buitenplaatsen en dorpen, de Loosdrechtse plassen, Kortenhoef en nog meer Vechtplassen.
In het westen ligt het Groene Hart met kanoroutes in het gebied van de Vinkeveense plassen en de Ronde Venen, de rietlanden van Noorden en Nieuwkoop en de Reeuwijkse plassen. Mooie kanoroutes zijn er ook in het gebied tussen Woerden, Linschoten Oudewater en Montfoort en in de Lopikerwaard.
In het zuiden hebben we de Lek en de Neder-Rijn met een wijds rivierenlandschap, kronkelt de lange Linge loom door de Betuwe of  kun je de uitdaging aangaan van de majestueuze Waal.
In het oosten kun je vanaf Amersfoort via de Eem naar het Gooimeer varen of kennismaken met het landschap van de Gelderse Valei via de Kanoroute Grebbbelinie tussen Leusden en Rhenen.

Per kanogebied beschrijf ik kort de routes
[ is onder constructie, wordt aangevuld met foto's en kaartjes ]

1. De Vecht

De Vecht loopt vanaf de Weerdsluis in het centrum van Utrecht naar Muiden, in totaal 41 km. De zeesluis in Muiden vormt een belemmering, maar even verder mondt de de Vecht uit in het IJmeer. Daarmee biedt de Vecht een belangrijke noord-zuid vaarverbinding met goede aansluitingen op aanliggende vaargebieden. Naar het oosten: Loosdrecht en andere Vechtplassen en Naarden. Naar het westen (na oversteken van het Amsterdam Rijnkanaal) vanaf Breukelen richting de Ronde Venen of vanaf Nieuwersluis richting de Vinkeveense plassen en vanaf Weesp richting de Amstel. Naar het zuiden de Utrechtse grachten met een aansluiting op de Kromme Rijn die doorloopt tot aan Wijk bij Duurstede.

De kanoroute Hollandse Waterlinie - Vecht biedt een aantal voorzieningen, zoals enkele in en uitstapsteigers, rustplaatsen overdraagvoorzieningen bij de meeste sluisjes naar de Loosdrechtse plassen en markering met zeskantige routebordjes op punten waar een verkeerde afslag genomen kan worden. De Vecht is te bevaren in kortere trajecten maar ook als een doorgaande of meerdaagse tocht. Ook zijn er op meerdere manieren rondjes te maken, zoals tussen de Vecht en de Loosdrechtse plassen. Afstanden tussen plaatsen, kanovoorzieningen, horeca, waterlinieforten en andere cultuurhistorische informatie zijn beschreven in een handzaam routeboekje, dat o.a. verkrijgbaar is bij de lokale VVV’s. Zie ook: Kanoroutes/Vecht

Geschikte instapplaatsen (van noord naar zuid) zijn o.a.:
Fort Uitermeer (kanosteiger voor het fort), of even verder bij de sluis naar de 's Gravenlandse vaart
Bij sluis 't Hemeltje (boven Vreeland) waar het Hilversums Kanaal op de Vecht uitkomt.
Nieuwersluis, de kanosteiger aan de noordkant van de brug (aan de westoever), tevens uitstapsteiger voor restaurant 't Stoute Soldaatje (kanoërs welkom)
Vreeland-Zuid, kanosteiger (ook ingericht voor rolstoelen) net ten zuiden van de brug en doorgaande weg aan de zuidkant van het dorp. Steiger ligt aan westoever.

Kamperen
FortaandeKlop, aan de noordrand van Utrecht, met sfeervol restaurant terras, fortcamping en overnachting in appartementjes in de voormalige militaire loodsen. 
De Oude Molenwerf, Breukelen-Noord, aan de Weersloot tussen de Vecht en de Loosdrechtse plassen, net achter de Weersluis. Kleinschalig en eenvoudig.
Recreatiecentrum Mijnden, ten oosten van Loenen aan de Bloklaan tussen de Vecht en de Loosdrechtse plassen, voorbij de Mijndense sluis. Groot en veel voorzieningen.

2. Tussen Vecht, Loosdrecht en Naarden

Kanoën in de Gooi- en Vechtstreek is de titel van een zevental kanoroutes rondom de Loosdrechtse plassen. Voor een deel zijn het bestaande kanoroutes, zoals op de Vecht en de Kortenhoefse plassen, maar langs de randen van de Loosdrechtse plassen zijn ook enkele nieuwe routes uitgezet. Die zijn ook goed te combineren. In zijn totaliteit geeft dit een kanoroutenetwerk dat naar het noorden doorloopt tot aan Muiden en Naarden.
De routes zijn bewegwijzerd en duidelijk beschreven in een handzaam routeboekje. Dat  verkrijgbaar is bij de lokale VVV’s, kanoverhuurders en recreatieondernemers langs de route. Zie ook Kanoweb/Gooi-en-Vechtstreek

Fortenroute
Een tocht met nogal wat lange rechte stukken, maar ook over de noordelijke Vecht en langs de sfeervolle historische stadjes Weesp en Naarden en enkele Waterlinieforten.
Lengte: 22 km,
Startpunten: Keetpoortsluis bij Weesp of de Jachthaven Weesp.
Route: via de Naardertrekvaart naar Naarden. Vandaar over de Karnemelksloot en de
's Gravenlandse vaart naar de Uitermeersluis en via de Vecht weer naar Weesp.
De route is in twee richtingen bewegwijzerd met zeskantige bordjes.
Een variant is een traject van fort Uitermeer, net onder Weesp, naar de vestinggracht van Naarden en weer terug. In totaal ca. 18 km. Zie: Kanoroutes/Uitermeer-Naarden

Kortenhoefse Plassenroute
Gevarieerde tocht, afwisselend langs smalle watertjes, de landerijen rondom Kortenhoef en wat grotere stukken plas open plas. Een van de mooiste en rustigste plassen in het Vechtplassengebied.
Lengte: 10 km, maar is gemakkelijk uit te breiden of in te korten.
Startpunten: parkeerplaats Kortenhoef langs N201 en bij kanoverhuurders.
De route (zie kaartje) is aangegeven met blauwe palen met gele nummers.
Voor meer info: Natuurmonumenten/Kortenhoefseplassen of Kanoroutes/Kortenhoef

Vuntus-route
Naast de Kortenhoefse plassen is de Vuntus mijn favoriet. Een kleinschalig gebied met veel afwisseling tussen kleine kronkelende watertjes en wat grotere open stukken. Verrassend intiem en rustig na de grote open en soms drukken plassen van Loosdrecht.
Lengte: 5 km, maar je kunt er naar eigen inzicht langer of korter rondzwerven.
Startpunten: bij kanoverhuurders in Loosdrecht of het Vuntusstrand.
De route (zie kaartje) is aangegeven met genummerde bordjes op blauwe palen.
Voor meer info: Natuurmonumenten/Vuntus

Oud Loosdrecht-route
Lengte: 8 km, maar kan goed gecombineerd worden met een verkenning van de Vuntus.
Startpunten: bij kanoverhuurders in Loosdrecht of het Vuntusstrand.
De route: Via een stukje Vuntus naar de Raaisloot, via de 's Gravenlandse vaart en de Drecht weer naar de oostkant van de Loosdrechtse Plas. In één richting bewegwijzerd met zeskantige bordjes.

Voor de Loosdrechtse plassen zie ook: Kanoroutes/Loosdrecht

Bij minder gunstige weersomstandigheden (wind en glofslag) is kanoën op de open Loosdrechtse plassen alleen verantwoord voor mensen met ruime kano ervaring, een goede conditie en passende kano uitrusting (in ieder geval een goed sluitend spatzeil). Het kan echt spoken op Loosdrecht!!

Rondje Stille Plas
Lengte: 8 km, maar kan goed gecombineerd worden met andere routes, bijv. de Oud Loosdrecht route. De Stille Plas heeft twee uitgangen naar de Loosdrechtse Plassen: de Kostverlorenbrug aan de noordoostkant (bij het Witte Huis) en de Weerbrug aan de noordwest kant.
Startpunt: Paviljoen De Strook. 
De route is met zeskantige bordjes bewegwijzerd in beide richtingen.

Kanoroute Muyeveldse Wetering
Lengte: 15 km, of in te korten tot een ronde van 12 km.
Startpunten: Paviljoen De Strook of  De Eerste Aanleg.
De route: vanaf startpunt Strook eerst westwaarts via het Tienhovens kanaal en de Kraaienmestersluis (zelf schutten of overdragen) naar de Vecht. Aan de noordkant van Breukelen via de Weersluis (zelf schutten of overdragen) en Weersloot naar de beschutte Kalverstraat, met eventueel een uitstapje naar de Kievietsbuurt. Zuidwaarts kom je dan weer in het Tienhovens kanaal. Een rondje andersom kan natuurlijk ook. De route is in twee richtingen bewegwijzerd met zeskantige bordjes.

Kievitsbuurt
De Kievitsbuurt is een mooi voorbeeld hoe door de vroegere veenwinning petgaten en legakkers zijn ontstaan die nu voor kanoërs een natuurlijk labyrint vormen. Een uitgelezen gebied om met de kano al zwervend te verkennen. Daartoe zijn op diverse locaties oriëntatiepunten aangebracht. Met zeskantige bordjes is de in- en uitgang van de zwerftocht gemarkeerd. Dit is prima te combineren met de Muyeveldse Weteringroute. De Kievietsbuurt bietd een mooi beschut alternatief als het  op de open Loosdrechtse plasssen te hard waait en is bovendien via beschute routes te bereiken (Weersloot / Kalverstaat en via het Tienhovens kanaal.

Kamperen rond de Loosdrechtse plassen

De Oude Molenwerf, Breukelen-Noord, aan de Weersloot tussen de Vecht en de Loosdrechtse plassen, net achter de Weersluis. Kleinschalig en eenvoudig, Recreatiecentrum Mijnden, ten oosten van Loenen aan de Bloklaan tussen de Vecht en de Loosdrechtse plassen, voorbij de Mijndense sluis. Groot, veel voorzieningen.      
Fort Spion, klein en sfeervol Waterliniefort met minicamping; ligt niet direct aan vaarwater, maar aan de weg van Loenen naar Oud-Loosdrecht (N403). Je kunt hier ook overnachten in het Bomvrije Wachthuis van het fort.Gooise Watersportvereniging (GWV) 'De Vrijbuiter' in de uiterste noordoosthoek van Eerste Loosdrechtse Plas op ca. 500 meter ten noorden van de ingang van de Drecht, zie: Googlemaps. GWV biedt gastvrijheid aan kanovarende leden van NKB/Watersportverbond en TKBN na telefonische afspraak. Op het terrein kunnen enkele kleine tentjes staan. Is alleen bedoeld voor mensen die kanovarend aankomen, geen gelegenheid voor kampeerders met auto. Contact: havenmeester Mark Kroneman 06-54730303, of beheerder clubhuis Walter Keff 085-8769726 (clubhuis) of 06-38810977 (privé).


3. Vinkeveense plasssen en Winkel, Waver en Angstel

Vinkeveense plassen route
Lengte: 9, 12 of 16 km
Startpunten: Net ten noorden van de Baambrugse Zuwe (zie routekaartje).
De route gaat langs de randen van de Vinkeveense plassen langs eilandjes en legakkers en het dorp Vinkeveen en biedt op de meeste plekken beschut vaarwater. De plasssen bestaan uit twee delen, gescheiden door de Baambrugse Zuwe. De routes langs de beide plassen kunnen afzondelijk gevaren worden of gecombineerd. Zie: Vinkeveense plassen

Achterbosroute
Lengte: 8 of 11 km
Startpunten: in dorp Vinkeveen (zie routekaartje)
De route: door het dorp Vinkeveen en de legakkers en petgaten aan de zuidkant van de Vinkelveense plassen, zie Kaartje. Sluit aan op de Vinkeveense plassenroute.

Rondeje Angstel-Winkel-Vinkeveen
Lengte: 19,5 km
Startpunten: Aan de Angstel ten noorden van Baambrugge bij gemaaltje aan de linkerkant vlakbij een molen (zie beschrijving Kanoroutes)
De route: Via de Winkel naar de noordkant van de Vinkeveense plassen, tegen de klok in en vaak in de beschutting van eilandjes of legakkers naar Vinkeveern. De route volgt nu een deel van de bewegwijzerde Vinkeveenroute en gaat langs de Zuiderplas en ringvaart naar de Demmerikkersluis. Vandaar kom je via de Geuzesloot weer in de Angstel. Onderweg zijn er drie overdragingen.
Voor meer info: Kanoroutes/Vinkeveen-Winkel-Angstel

Angstel Route
Lengte: ruim 24 km
Startpunten: Aan de Angstel ten noorden van Baambrugge bij gemaaltje aan de linkerkant vlakbij een molen (zie beschrijving Kanoroutes) of: startplaats Vinkeveense Plassenroute.
De route: een gemarkeerde route langs Baambrugge, Loenersloot, de oostkant van de Vinkeveense Plassen en Abcoude. Onderweg zijn er drie overdragingen. Via het riviertje de Winkel kan de route ingekort worden (± 13 of 18 km).
Voor meer info: Kanoroutes/Vinkeveen-Winkel-Angstel

Bij minder gunstige weersomstandigheden (wind en glofslag) is kanoën op de open Vinkeveense plassen alleen verantwoord voor mensen met ruime kano ervaring, een goede conditie en passende kano uitrusting (in ieder geval een goed sluitend spatzeil). De Vinkeveense plassen staan erom bekend dat er bij westen- of noordwesten wind een gemene golfslag kan staan, vooral aan de oostkant van de plassen.

Rondje Abcoude
Lengte: 16,5 km
Startpunten: bij de splitsing van Waver en Holendrechte, bij restaurant de Voetangel
De route: Rondje Abcoude over Holendrecht, Angstel, Winkel en Waver
Voor meer info: Rondje Abcoude en Kanoweb/Abcoude

Kamperen
't Riviertje, boerencamping  bij de splitsing van Angstel en Winkel, ca. 1,5 km ten zuiden van Abcoude.

Zie ook de pagina van Kanovereniging De Ronde Venen met een aantal van deze routes:KVDRV/Kanoroutes  

4. Omgeving Mijdrecht / Wilnis

Kromme Mijdrecht routeLengte: ca. 20 km
Startpunten: In de knik van de Heinoomsvaart, even ten zuiden van Wilnis (zie kaartje)
De route: over vaarten en over de kronkelende Kromme Mijdrecht met een grote boog via de dorpen Mijdrecht en Wilnis. Minimaal 2 overdragingen (of 3 bij een afsteek binnendoor naar de Kromme Mijdrecht). Is ook beschikbaar als GPS-track GPS/KrommeMIjdrecht
Voor meer info: Kanoroutes/KrommeMijdrecht en Googlemap/KrommeMijdrecht.

Gagel en Bijleveldroute, twee deels parallel lopende kanoroutes:
= Gagelroute (ca 10 km)
Leidt door het natuur- en stiltegebied de Gagel en loopt deels parallel aan de Bijleveld route maar kan in plaats van op de Heinoomsvaart ook opgepakt worden vanaf de Ringvaart Groot Mijdrecht. Kaartje Gagelroute.
= Bijleveldroute (ca 9 km)
Leidt over brede vaarten, door het natuurgebied de Gagel en door het dorp Wilnis.
Een combinatie kan worden gemaakt met de Gagelroute. Kaartje Bijleveldroute.

Kamperen
Amstelkade, zorgboerderij, natuurkampeerterrein, theetuin, aan de Kromme Mijdrecht.
Groene Hart Camping, boederijcamping, een paar kilometer verder langs de Kromme Mijdrecht .

5. Verder in het Groene Hart
De plassen en rietlanden van Noorden en Nieuwkoop
Lengte: afhankelijk van de combinatie van deeltrajecten
Startpunten: parkeerplaatsje naast horeca tegenover de kerk van Noorden.
De route: Kanoroute Nieuwkoopse Plassen Rood (8,5 km)

Kanoroute Nieuwkoopse Plassen Geel (8,5 km)

Voor meer info: Kanoroutes/Noorden-Nieuwkoop


Linschoten-route (Rondje Montfoort-Oudewater-Linschoten)
Lengte: ca 19 km
Startpunten: Montfoort, Hollandse IJssel in/naast het stadscentrum. Alternatief: bij de sluis van Oudewater. In beide gevallen parkeren in aanliggende straten is meestal wel mogelijk, maar bij een groot aantal auto's misschien lastig. Bij het Gasplein in Oudewater is ook een goed startpunt waar je de auto vlakbij het water gratis kunt parkeren omdat je het startpunt dan niet combineert met een overdraagpunt betekent het een extra overdraag.
De route: Via de Hollandse IJssel naar Oudewater, daar helemaal het oude stadje door tot aan de sluis aan de noordkant, overdragen (goede pauzeplek, met bankje, maar weinig zon) naar de Lange Linschoten en deze volgen tot het dorp Linschoten, dit doorvaren en de Montfoortse vaar naar Montfoort. Daar uitstappen voor de sluis (is vlak bij het instappunt). Deze volgorde vindt ik het mooist, maar je kunt het natuurlijk ook andersom varen.
Voor meer info: zie kaartje Linschotenroute of Kanoroutes/Linschoten (deze geeft als startplaat Gasplein Oudewater).

Kamperen:
De Boerderij (langs de Lange Linschoten)
Natuurcampeerterrein De Oude Boomgaard (langs de Lange Linschoten)


De Lange Linschoten (heen en weer)
Lengte: 12 tot 14 km )afhankelijk van het omkeerpunt
Startpunt: In Oudewater bij de sluis (zie hierboven), waar de Lange Linschoten begint.
De route: De Lange Linschoten is een prachtig kronkelend veenriviertje omlijst door knotwilgen en oude boerderijen en het tussen mooie bomen gelegen Huis te Linschoten. Er is daar een steiger, maar te hoog voor kano´s, jammer want de omgeving van het landgoed is een mooie plek om te pauzeren. [ dit was situatie 2011, echter in de Folder Routepunten Lopikerwaard wordt ook voor kanoroutes een routepunt bij Huis te Linschoten genoemd ] Ergens voorbij het landgoed kun je het keerpunt kiezen of nog even doorvaren naar het dorp Linschoten. Door de afwisseling van de Lange Linschoten is een heen en weer tocht  absoluut niet saai. Door de vriendelijke afstand en omdat het beschut vaarwater is deze tocht erg geschikt voor beginners of een kortere tocht.
Voor meer info: zie hierboven

Wiericke-route
Lengte: ca. 22 km
Startpunten: Divers, zie de beschrijving van enkele startplekken hierboven.
De route: Een rondje via Oude Rijn (Woerden - Nieuwebrug), Wiericke, Hollandse IJssel (Hekendorp - Oudewater) en Lange Linschoten (Oudewater - Linschoten), zie de Folder Routepunten Lopikerwaard (kanoroute 3, donkerblauw)
Voor meer info:

Lopikerwaard-route
Lengte: ca. 48 km
Startpunten: Diverse startpunten mogelijk, bij de Hollandse IJssel in IJsselstein, Montfoort, of Oudewater, in Haastrecht (Vlist) of Benschop, routepunt Het Wapen van Benschop. Zie ook beschrijving van enkele startplekken bij andere kanoroutes hierboven.
De route: zie kaartje Lopikerwaard-route of Folder Routepunten Lopikerwaard 
De route kent meerdere obstakels, waaronder een stuw, waar kan worden overgedragen. Via een doorsteek kan de route worden verkort (maar staat niet aangegeven op kaartje kanoroute).
Voor meer info:

Polsbroekroute: 
Lengte: 11 km,
Startpunt: Routepunt Het Wapen van Benschop.
De route: Een kort rechthoekig 'rondje', zie Folder Routepunten Lopikerwaard (4-groen in de folder), loopt samen met een deel van van de grote Lopikerwaard-route
Voor meer info:

De Vlist
Lengte: ca. 16 km
Startpunten: Parkeerterrein zwembad De Loet aan de rand (zuidkant) van Haastrecht. Of in Schoonhoven bij de kanosteiger tegenover Eetcafé Het Bestek
De route: De Vlist kronkelt vriendelijk door het polderland, gewoon volgen, het kan niet missen. Alleen vlak voor Schoonhoven (komend van Haastrecht) even opletten voor de goede afslag (rechts).
Voor meer info: Kanoroutes/Vlist en Folder Top-Haastrecht met kaartje

Reeuwijk, plassen en Dorpenroute

Lengte:
Startpunten:
De route:
Voor meer info:


Lek en Nederrijn


Linge

Eem

Gelderse Vallei

Lengte:
Startpunten:
De route:
Voor meer info:

Kanokamperen: UKC – Loosdrecht – UKC

Bij het clubhuis van de Utrechtse Kanoclub (UKC) stap ik in de kano.
Twee keer overdragen en ik kan overal heen varen. Vier dagen kanoën en kamperen in het gebied van de Loosdrechtse plassen, een klein avontuur,
zo dicht bij huis.

Het is eind juli, een maandag en vakantie. Met een rugzak en fietstassen vol met kano- en kampeerspullen stap ik op mijn fiets en rij naar het clubhuis.

Uitpakken, kano klaarleggen en proberen om alle spullen in de voor- en achterpunt te stouwen. Ik heb er een hard hoofd in, maar het lukt wonderwel en ik pas er zelf ook nog in. Ik drink nog even koffie en tegen half twaalf zet ik mijn kanowieltjes onder de voorpunt. Deur op slot en ik rij de kano als een karretje over de brug en de kruising. Het is even improviseren met die steile kant maar dan lig ik in het water van de Nedereindse Vaart. Mijn reis kan beginnen.
Het plan is: UKC – Loosdrecht – UKC, een kanokampeertrip van vier dagen.

De Nedereindse vaart loopt vanaf de kruising van de Westbroekse Binnenweg in noordoostelijke richting. Op het eerste gezicht water waar je weinig van kan verwachten, vrij smal en ook nog eens ondiep. Maar hij loopt in een bijna rechte lijn 5 km lang door de polder tot aan de zuidkant van Het Gooi. Het eerste stuk is wat minder door de weg ernaast en het is een zuigsloot.

Voorbij de westpunt van Westbroek zit je ineens in een stille en weidse polder zonder wegen en huizen. Maar dan doemt het eerste obstakel op. Een boer heeft hier afgelopen winter een dam in de vaart gelegd. Ik wist het en was er op voorbereid; uitstappen en de zware kano een stukje door het weiland slepen.
Toch jammer, vroeger kon je hier gewoon doorvaren.

Verder langs stroken broekbos. Het is heel stil. Ik zie veel vogels en wel drie buizerds in de lucht. Op zondagen wordt hier de rust alleen verstoord door de vliegtuigjes van het vlakbij gelegen vliegveld Hilversum. In een uur ben ik aan het einde van de vaart. Weer even tegen de steile kant op klauteren en dan sta ik op de weg met aan de andere kant het Tienhovens kanaal.

Twee jongens staan te vissen. Het is tijd voor een pauze en in de graskant begin ik aan mijn boterhammen. Het is even zoeken naar een geschikte plek om in te stappen, maar dan lig ik in het kanaal. Vanaf dit punt is het een kleine 3 km naar de Breukeleveense Plas.

De weg langs het kanaal gaat even verder over in een smal fietspad, de oevers zijn hier wild begroeid met enorme Berenklauwen. Even verderop vaar ik langs het bosgebied van een eendenkooi. Ik kijk of ik er in kan varen, maar alle slootjes zijn met balken of loopplanken afgesloten. Is maar beter ook, want het is een beschermd natuurgebiedje.

De overgang naar de open plas komt toch nog onverwacht. Ik schrik even van de frontale harde wind, als ik de beschutting van de kanaaloevers achter me laat.  

Jack dicht, kano op de golven en peddelen. Vanaf hier is niet te zien waar ergens ver aan de overkant de doorgang naar de Vierde Plas moet liggen. We zien straks wel …. Concentreren op de golven en hup, varen maar. Als ik het ritme te pakken krijg, valt de eerste spanning weg en krijg ik er zin in; hier kom ik voor!

Een kleine 2 km verder lig ik stil vlak voor de Weerbrug tussen een bakkerij en wat andere bebouwing. In de beschutting even wat drinken en reorganiseren en dan de Loosdrechtse Plassen op. Ik steek recht de Plas over naar de kop van het eiland Weer, maar in het begin kan ik me niet goed oriënteren. Wat is land en wat is eiland? Is dat Geitekaai schuin voor, of is het toch Weer?

Dit zal ik de komende dagen vaker hebben als ik de Plassen oversteek. Op de kaart lijkt het allemaal heel duidelijk, maar vanaf het water is het vaak diffuus. Je moet erg goed kijken en telkens checken: Wat zie ik en waar zit ik?

Bij het begin van de Weersloot is het even zoeken naar de goede ingang. Hier kom ik tussen de eerste zomerhuisjes van de Kievitsbuurt. Bordjes wijzen de weg richting Weersluis en al lijkt het even onlogisch, ze sturen je de goede kant op.

Ineens zit ik in een heel ander decor. Smalle eilandjes en landstroken met allerlei soorten huisjes, van charmant tot spuuglelijk met aanlegsteigers en bordjes ‘Privé’ of ‘Verboden aan te meren’. Op de wal tuinmeubilair, partytenten, BBQ’s, kinderspeelgoed en kunstgras. Langs de kant een keur aan drijvend materieel dat vooral stil ligt te dobberen. Hoe verder ik kom, hoe groter en wanstaltiger de boten.

Gezien vanuit een kano van nog geen 4,5 meter lang, aangedreven door spierkracht, is het moeilijk te bevatten waar dat allemaal voor nodig is (varen? drijvend vakantiehuis?). Hier en daar mensen op een boot of op de kant, vaak 40 tot 65-plus. Als ze naar me kijken voel ik een mengeling van lichte bewondering-op-afstand en een vaag ongeloof of onbegrip. Twee werelden op het water die elkaar maar nauwelijks lijken te raken. De komende dagen zal ik hier iedere morgen en aan het eind van de middag langs varen.

Na een paar scheepsreparatiebedrijven en een ophaalbrug laat ik de botenshow achter me en duikt mijn camping d‘Oude Molenwerf op. Het is een lange smalle strook grasland waarlangs  bootjes liggen aangemeerd.

 

Eigenlijk een bootjescamping langs de Weersloot, die even achter de Weersluis begint. Een strategisch gelegen plek tussen Vecht en Loosdrecht, ter hoogte van de noordrand van Breukelen. Zie ook: http://www.deoudemolenwerf.nl/

Twee jaar geleden was ik hier op de fiets aangeland. Twee broers, Richard en Vincent Bon, waren toen druk met het opknappen en uitbreiden van de voorzieningen. “Kamperen kan wel, maar alleen als je niet om voorzieningen geeft. Daarom maken we ook nog geen reclame”. Naast de ligplaatsenverhuur was er vroeger ook altijd een camping geweest, maar dat  was verwaterd. De twee broers hadden het overgenomen en waren de boel opnieuw aan het opbouwen. Voor de aanlegplaatsen was dat goed gelukt. De kampeervoorzieningen waren echter nog even minimaal. Maar wie daarom maalt is een kniesoor. Een nieuw toiletgebouw was in de planning.

Mijn tentje zet ik lekker beschut op een smalle strook gras achter een rij lage wilgen. Ik ben de enige kampeerder. Overal groen en tussen de wilgjes door zie ik de bootjes liggen. Dit zal de komende dagen mijn uitvalsbasis zijn voor kanotochten op de Loosdrechtse Plassen en de aangrenzende watergebieden.

De rest van de avond gaat op aan primitief maar lekker koken en eten, voldaan achterover hangen op mijn matje en natuurlijk bootjes kijken.

Langs de oever ligt een wonderlijke mengelmoes van vergane glorie, dappere pogingen om de tijd te weerstaan en creatief eigenaarschap. Maar geen een was er zo mooi als het bootje dat de volgende dag door de sluis kwam tuffen. Een wat rommelig ogende roeiboot met een erg oud buitenboordmotor-tje en een geknutseld dakje van buizen en zeildoek. Vol kampeerspul en met een nogal relaxt Amsterdams stel als bemanning. De vaart over Vecht was echter niet helemaal relaxt verlopen, want het motortje kon het niet helemaal aan en moest ieder half uur afkoelen.




Tja, wat valt er verder nog te vertellen? Iedere morgen na een uitgebreid ontbijt stap ik de kano in, vaar langs de botenshow en dan de plas op. Oversteken, van Weer naar Geitenkaai en Marcus Pos of Robinson Crusoë. Altijd wisselende luchten, soms spiegelglad, maar vaker met een stevige wind en lekkere golven. Rondscharrelen in de bocht van de Waschtobbe, de Drecht volgen en aan het einde de Ster verkennen.

Het best beviel mij de Vuntus. Dat is een prachtig en gevarieerd gebied met open waterstukken eilanden, leg-akkers en kleine vaartjes die soms verassend overgaan in een petgat. Daar kon ik halve dagen rondvaren en dan via de Raaisloot en  ’s Gravenlandse vaart weer terugkomen in de Drecht.



Aan het eind van de middag de plas weer oversteken, bijna altijd met tegenwind en de watertoren van Breukelen als baken. Af en toe een laverende zeilboot die schuin hangend wel vier of vijf keer mij koers kruist. 



De plassen zijn groot genoeg en buiten het weekend niet erg druk. Mooie beelden zijn voor mij de zeilklasjes met kinderen in hun Optimisten of ander kleine bootjes. Fanatiek zijn ze bezig. Af en toe gaat er een om, maar dan zetten ze hem gewoon weer rechtop. Een keer zag ik zo’n zeiklas terugvaren in een grote schuit met een enorme laadklep die in het water kon zakken, als een walvisbek. Alle zeilbootjes werden er in getrokken en de kinderen zaten er moe maar voldaan tussen.

Na drie dagen is het tijd om de Plassen - nu met een volle kano - voor de laatste keer over te steken. Het waait weer stevig en de luchten zijn grijs.

De doorgang naar de Weerbrug is lastig te vinden. Op de Stille plas vaar ik in de luwte van Breukeleveen achter me. Aan de westkant enorme velden waterplanten met kleine gele bloemetjes. Hoe heten die? Wat weet ik toch weinig van waterplanten. Maar ik kan er wel erg van genieten.

De laatste oversteek, met de wind schuin achter, maak ik flink vaart. Af en toe kan ik surfen op de golven die van achter onder de boot doorlopen. Ik steek de ingang van het Tienhovens kanaal in en ineens is het weer stil; wind en golven zijn weggevallen. Altijd ben ik weer verbaasd over dat contrast tussen de open plas en de beschutting.

Halverwege de Nedereindse vaart gaan de grijze wolken over in een stevige regenbui. De druppels spetteren omhoog op het water om me heen. Dan breekt de lucht weer open om mijn laatste 2 kilometer naar de UKC nog even in een fel contrast te zetten.

De roodbonte koeien in de wei zijn mijn enige gezelschap en kijken me verbaasd na. Mijn fiets wacht op me in het clubhuis.