zondag, juni 17, 2007

Over de Linge van Tiel naar Buren

Kanotocht over de Lingen, 22 april 2007

Eind april stond de Linge weer eens op het toerprogramma van
de Utrechtse Kano Club, deze keer het stuk van Tiel naar Buren.
Het werd een ontspannen tocht met prachtig lenteweer.


De startplek ligt net ten noorden van Tiel, waar de Linge het Amsterdam Rijnkanaal gepasseerd is. De Linge maakt een grote boog door het Betuwse landschap. Even vóór Geldermalsen vaar je over het riviertje de Korne naar het historische stadje Buren. Hemelsbreed liggen start en eindplek maar een paar kilometer van elkaar, dus dat is makkelijk voor een snelle autopendel.

Om 12.15 uur liggen we in het water om aan een 19 km lange tocht over licht stromend water te beginnen. Wie nog een kanojack aan heeft pelt dat snel af, want het is er gewoonweg te warm voor.

Met wijde bochten kronkelen we door het boerenland. Weilanden, boomgaarden, fruitboerderijen, af en toe een statig landhuis en dorpjes als Kapel-Avezaath en Wadenooijen.

Koeien die tot aan hun buik in de rivier staan. Het is vooral landelijk en rustig.

Er zijn drie stuwen waar we moeten overdragen. Daardoor zijn er op dit deel van de Linge geen motorboten. In minder dan een uur zijn we bij de eerste stuw. We merken dat het ondanks een ontspannen vaartempo toch wel opschiet. Dat beetje stroom van die Linge maakt nét het verschil.

Bij de stuw zijn wat vakantiehuisjes tussen bloeiende fruitbomen en een kanoverhuur en voor ons een picknicktafel waar we uitgebreid lunchen.

Een flinke groep van een kanoclub legt hier even later ook aan. Ze zullen ons later nog een keer inhalen, het zijn duidelijk meer ´prestatievaarders´ dan wij. Vanaf het water zien we hoog boven ons op de dijk twee fietsers in een bijna verstild silhouet. Er hangt een vlaggetjesslinger tussen de populieren en ook bij de boerderij even verderop. Feest op zondag??

Een paar kilometer verder komen we in een ander landschap. Na het passeren van de A/15 duikt opeens de Betuwelijn op en die domineert de linker oever tot aan de tweede stuw.

We hebben nu 12 km gevaren en de groene oevers bij de stuw bieden ons een tweede pauzeplek.’’Komen we hier nog ooit weg?’’ is de onuitgesproken bijna retorische vraag die loom boven ons hangt.

Even na de derde stuw varen we rechtsaf de Korne op. Met haar opvallend hoge oevers en de stroom tegen geeft dit riviertje toch weer een ander beeld geeft dan de Linge.

Naar Buren is het nu niet ver meer. Na ruim 2 km duikt het kerktorentje op dat dromerig langs de Kornedijk ligt.

Het stadje is even verder en we besluiten om Buren per kano te bekijken. Dat is zeker de moeite waard. Vanaf de Korne hebben we een mooi zicht op de vestingmuren met daarachter de gevels van fraai gerestaureerde huizen en gebouwen.

Als we het stadje bijna gepasseerd zijn zien we in de verte een stuw in de Korne opduiken. Dat is voor ons het teken om te keren. Tegenover het kerkje aan de Kornedijk klimmen we voldaan en door de zon gestoofd de kant op.

Deze Lingetocht was voor mij een herkansing. In april 2005 organiseerde ik een toertocht over de Linge van Geldermalsen naar Asperen. Dat was mooi varen over de misschien wel meest kronkelende rivier van Nederland. Maar het traject van Beesd tot voorbij Rhenoy is ook kampioen bordjes ‘verboden toegang’ langs de oever, die vaak in beslag genomen wordt door privé tuinen met privé steigers.

Ook is er vrij veel pleziervaart. Daardoor kreeg dat stuk van de Linge toch een paar minpunten van mij. Het traject van Tiel naar Buren is landelijker en wat minder gecultiveerd. Ondanks het stuk met de Betuwelijn en de drie stuwtjes met overdragen heeft dit deel van de Linge toch wel het meest mijn hart gestolen.