maandag, augustus 29, 2005

Varen over de Die's in Waterland

Kanotocht Waterland Oost, 25 april 2004

Het weekend daarvoor waaiden we met een paar zeekayaks nog bijna van de Maarsseveense plas. Maar op zondagmorgen 25 april is er geen vuiltje aan de blauwe lucht en schijnt de zon uitbundig. Ideaal voor de toertocht Waterland-Oost. Vorig najaar had ik het gebied van Waterland Oost met mijn vriend Erik verkend. En dat wilde ik nog wel een keer overdoen met een groepje UKC-ers.

Even na 10.00 uur rijden we weg van het clubhuis. Corrie, Ingeborn, Jan Tjalling, Johan en ikzelf. Een paar kilometer boven Amsterdam ligt het startpunt aan de noordkant van het dorpje Ransdorp, waar we als laatste Steven treffen. Een smal dijkje met wat oude boerderijen en overal om ons heen vlak en laag groen land. We laten de kano’s in het water glijden. Een vaart brengt ons in het Ransdorper Die. Dan ontvouwt zich het karakteristieke beeld van dit prachtige kanogebied. Een afwisseling van besloten poldervaarten en groter water de “Die’s”. Dat zijn de langwerpige meertjes, meestal tussen 50 en 250 m breed. Ze liggen aan elkaar geschakeld in het poldergebied achter de IJselmeerdijk, die je vanuit de kano hele stukken ziet liggen.

Via het Holysloter Die en het Uitdammer Die komen we weer in een poldervaart. Daar is het enige lastige punt in de route: een heel laag bruggetje. Kunnen we er onderdoor of niet? Vorig jaar was mij dat goed gelukt. Maar een paar mensen met de hoogste zeekano’s en de minst buigzame buiken kiezen er nu toch voor om even over te dragen. Johan gaat er onderdoor maar komt vast te zitten en raakt zo in de knoop dat hij omslaat. Hij moet het bekopen met een waarlijk modderbad. Na wat poetswerk koersen we verder op Zuiderwoude aan. Maar eerst kunnen we uitgebreid aanleggen bij het theehuis ’t Eindje. Uitstekende taart in de tuin!

Langs de charmant-dorpse achterkant van Zuiderwoude komen we weer in het bredere water van de Kerk Ae en het Bozen Meertje en via kronkelende vaarten uiteindelijk weer in het Holysloter Die. Het laatste stukje is hetzelfde als het begin: terug naar Ransdorp. Een bijna rond-tocht van ruim 16 km, zonder gedoe om de auto’s op een andere plek op te halen. Een aanrader om een keer te doen. De route is heel afwisselend en makkelijk te vinden. Ook andere varianten zijn mogelijk in dit gebied.

Geen opmerkingen: